Przejdź do głównej zawartości

Powrót do przedszkola w okresie pandemii: na co zwrócić uwagę i jak przygotować dziecko?


Powrót do przedszkola: na co zwrócić uwagę i jak przygotować dziecko?


Część dzieci wróci w okresie pandemii do przedszkola. Każdy powrót po długim pobycie w domu, nawet do ulubionego miejsca, u każdego, również dorosłego, może generować stres. Dodatkowo trzeba pamiętać, że aktualnie zmagamy się z niecodzienną sytuacją. Poczucie bezpieczeństwa dzieci tworzone jest poprzez przewidywalność i powtarzalność. Natomiast po powrocie do przedszkola spotkają z dużą ilością zmian, na które warto jest je przygotować.

Ważne jest poinformowanie ich jak dokładnie będzie wyglądać dzień w przedszkolu:
-jego zaprowadzanie (kto będzie go wprowadzał i pomagał mu się przebrać w szatni itp.) i odbieranie
-w jakiej będzie sali
- jak będzie sala wyglądać i dlaczego
- jak Panie będą ubrane (np. maseczki/ przyłbice/ rękawiczki) i dlaczego
 - ile dzieci będzie w grupie, które z jego (jeśli wiemy lub możemy zapytać o to wychowawcę)
- jakie panie będą się nim opiekować
- jaki mniej więcej będzie rytm dnia (zarówno czas zorganizowany jak i swobodny)
- na co trzeba będzie zwrócić uwagę jeśli chodzi o kwestie np. higieniczne

Warto wcześniej  o dokładnie informacje zapytać w przedszkolu, aby samemu lepiej przygotować się na powrót dziecka jak również obniżyć swój ewentualny stres (wyczuwany przez dzieci).
Pamiętajmy, aby dzieci nie okłamywać, nie umniejszać ani ich ani swoich obaw, niepewności, przedstawiajmy rzeczywistość taką jaka jest.


Oprócz przypomnienia informacji związanych z kwestiami higieniczno- sanitarnymi, organizacyjnymi równie ważne jest zadbanie o emocje dzieci w tym okresie.


Warto uważnie obserwować zachowanie dziecka, jego reakcje, w razie wątpliwości pytać czy coś je zastanawia o coś chciałoby przed powrotem dopytać. Oczywiście nie chodzi o "wmawianie" dzieciom, że odczuwają np. strach (nie mówimy, więc: a nie boisz się, że .....?) ALE 


Jeśli widzimy jakiekolwiek oznaki np. strachu lub niepewności, nazwać je, zaopiekować się nimi, np.
Widzę, że stresujesz się/ boisz ….
Dobrze jeśli uda nam się dokładnie określić czy jest to spowodowane powrotem do przedszkola po przerwie, czy niepewnością co do organizacji dnia lub obecnością wychowawcy lub kolegów itp.
To normalne (np. po takiej przerwie) ….
Wiele osób/ dzieci czuje teraz to samo…. Również ja (jeśli to prawda) …..
Możemy jednak sobie wspólnie z tym poradzić (konkretne przykłady)….

PAMIĘTAJMY, aby używać słów zrozumiałych dla dzieci, możemy używać określeń z ich świata np. ulubionej bajki itp.

Będziemy niczym Psi Patrol, który chce uratować nas przed stresującą sytuacją, ciekawe jaki oni mieliby sposób?

Powyższe komunikaty pozwalają dziecku „oswoić potwora” nazwać co czują, znormalizować (to normalne, nie ze mną coś się dzieje, inni też tak mają) to i dają sprawstwo (jest sposób)
Strachu nie pokonujemy (to tak naprawdę nasz sojusznik, który chce nas, czasami za bardzo, chronić) możemy go jednak oswoić J

Wypracujmy sobie strategie radzenie sobie z np. strachem poprzez:


- informowanie dlaczego się boimy, budowy mózgu:
W mózgu znajduje się mały migdałek (ciało migdałowate), które chce nas chronić, ale czasami aż za bardzo i psuje nam nieco zabawę, radość.
To jednak nasz bohater, niczym ….. któremu my również możemy pomóc i pokazać kiedy ma nas chronić (można posłużyć się ulubioną zabawką lub przykładem z bajki)

- konkretyzujemy- jak go widzą, możemy zachęcić do narysowania strachu, sami narysować swój, ale nie naciskami aby dziecko to również zrobiło, możemy go nazwać

- używamy bajek terapeutycznych np. Jak Gucio oswoił Strach
Dostosowując sytuacje do aktualnych obaw dziecka

- ustalamy z dzieckiem sygnał dla rodzica, można zaproponować również nauczycielowi, przy pomocy którego dziecko da znać, że np. się boi (dotknięcie w ramię itp.) zawsze reagujemy na ten sygnał!!!

- znajdujemy to co najbardziej uspokaja:
ruch (zawsze reguluje, np. spacer),
oddech (trening uważności, relaksacja),
język rodzicielskiej miłości i wsparcia (również przytulenie)
ulubione aktywności (rysunek, śpiew, taniec)
- dziecko może wybierać: czy pomogłoby ci np.  spokojna muzyka, wspólna rozmowa/ gra a może….

NIE PODSYCAJMY LĘKU poprzez pytania: nie boisz się wrócić, jak to będzie?

ZAMIAST TEGO: jesteś ciekawy jak będzie wyglądać…../ mnie zawsze pomaga jak wiem jak będzie wyglądał mój dzień, dlatego dowiedziałam się w przedszkolu nt twojego, chcesz posłuchać?

JEŚLI DZIECKO PYTA nie unikamy tematu (to zwiększa lęk, że temat jest tak poważny, że nawet rodzic go unika)


Polecana literatura/ strony:
·         Gucio się boi:
·         Blog podwojniewyjatkowi.pl
·         Uważność i spokój żabki (Eline Snel)
·         Self Reg opowiastki dla dzieci (Agnieszka Stążka- Gawrysiak)
·         10 Minut Uważności (Goldie Hawn)
·         Uczuciometr inspektora Krokodyla (Susanna Isern, wyd. Dwukropek)
·         Garść radości szczypta złości (Jovanka Tomaszewska , Wojciech Kołyszko, wyd. GWP)
·         Nie bój się! Wielka księga strachu (Milada Rezková)
·         Nie strach się bać, (Lawrence J. Cohen)
·         Jak rozmawiać z dziećmi o strachu/lęku (po ang.) heysigmund.com
Jeśli nie poruszaliście Państwo jeszcze dokładnie tematu koronawirusa, a uważacie, że warto aby dziecko wiedziało czym jest, dlaczego trzeba być bardziej uważnym (bez straszenia ich obecną sytuacją) zachęcam do skorzystania, a wcześniej przejrzenia w celu dopasowania treści do swojego dziecka poniższych materiałów:

Bajki i książeczki:

Filmiki  ukazujące i tłumaczące czym jest koronawirus, np.
·     Koronawirus bajka dla dzieci Wierszyk animacja koronawirusie: https://www.youtube.com/watch?v=Grc0dN9q-Lg&vl=pl
·      Bajka o wirusie: https://www.youtube.com/watch?v=vgOjaF_ZZgg
·      Krótki film o koronawirusie dla dzieci: https://www.youtube.com/watch?v=H0mx90NbvuM


Podsumowując w skrócie najważniejsze informacje:
- rozmawiajmy o uczuciach, również swoich (zastanówmy się co czujemy i pomóżmy również sobie), nazywajmy, konkretyzujmy, normalizujmy i oswajajmy emocje J
- tłumaczmy dzieciom co się dzieje, ale nie straszmy ich (pomocne w tłumaczeniu obecnej sytuacji mogą okazać się książeczki filmiki
- dawajmy dużo wsparcia, nie mówmy, że nic się nie dzieje, akceptujmy wszystkie emocje bo wszystkie są potrzebne!
- nauczmy dzieci paru sposobów radzenia sobie z emocjami oraz metod relaksacji (okiem--psychologa.blogspot.com)
- ustalmy sygnał informujący, że potrzebują wsparcia
- przygotujmy je na zmiany z jakimi się spotkają, dzieci nadal potrzebują regularności i przewidywalności, najlepiej, aby każdy dzień był podobny, co zapewni pobyt w przedszkolu
- po powrocie z przedszkola skupiajmy się na pozytywach, pytajmy jak do tej pory: co robiły w przedszkolu, jak się im podobało, spędzajmy czas razem


Na blogu znajdziecie Państwo dodatkowo przykłady metod relaksacyjnych, które można zastosować, sposobów mówienia o emocjach, jak również dlaczego dzieci doświadczają trudnych emocji w czasie epidemii.


W razie jakichkolwiek wątpliwości, dodatkowych  pytań zapraszam do kontaktu mailowego:

alabrenc@gmail.com


Życzę wszystkiego dobrego :)


Komentarze